مشاوره سرمايه گذاري

معمولاً تعريف كيفيت در ارائه خدمات كار ساده اي نيست. حال اگر اين خدمات فعاليت كارشناسي باشد سخت‌تر است چرا كه ارزيابي يك مطالعه با بررسي مجدد آن مطالعه امكان‌پذير است ولي اگر بخواهيم يك پروژه طرح‌توجيهي (Feasibility Study) را ارزيابي كنيم چه معيارهايي مي‌تواند در ارزيابي ما نقش داشته باشد.

اصولاً تهيه طرح توجيهي فني – اقتصادي كامل، نياز به اطلاعات اوليه كامل و مستند دارد. تهيه‌ي اين اطلاعات و مستندات نياز به تيمي با صلاحيت‌ها و تجارب مرتبط دارد. اين تيم بايد توانايي راستي آزمايي، چك كردن اطلاعات و مقايسه پروفورماي ماشين‌آلات و درخواست اطلاعات دقيق‌تر، را داشته باشد. اين توانايي‌ها از اولين نيازهاي بررسي فني يك طرح است.

مشاور ارزيابي طرح توجيهي بايد توانايي چك كردن اطلاعات، بررسي اطلاعات و تطبيق اطلاعات با شركت‌هاي رقيب تكنولوژي را داشته باشد، تجربه كارشناسي در مقايسه‌ي بررسي اطلاعات در نتايج طرح حتماً تاثيرگذار خواهد بود.

طرح بايد در چارچوب دستور العمل‌ها و استانداردهاي بانكي باشد.

مهمترين اصولي كه در تدوين و ارزيابي طرح توجيهي فني اقتصادي (FS) بايد رعايت شود:

الف: پيش فرض‌هاي طرح توجيهي بر اساس قوانين و واقعيت‌ها لحاظ شوند

مثلاً نرخ‌هاي استهلاك نرخ‌هاي بهره و نرخ دلار و قيمت فروش و...

در صورتي‌كه پيش فرض‌هاي يك مطالعه امكانسنجي درست نباشد قطعاً خود مطالعه هم نتايج نادرستي به ما خواهد داد.

ب: اطلاعات مورد نياز از منابع قابل استناد دريافت شده باشد، اگر اطلاعات ميداني بدست آمده است جامعه آماري درست و مناسب انتخاب شده باشد.

ج: اطلاعات تا حد قابل قبولي جزئي (Detail) شود. هرچه اطلاعات جزئي‌تر و دقيق‌تر باشد محاسبات بهتر و دقيق‌تر انجام خواهد شد.

د: مدل مالي واقعي، جزئي‌نگر و بر اساس اطلاعات مستند تعريف شده باشد.

شامل اطلاعات هزينه‌ها، درآمدها و مواد اوليه، نيروي انساني و مصرف انرژي و ...

نويسنده: محسن شريف